
---- SEVGİLİ ANNELERİMİZ ----
Herkese Merhâbalar . Anneler Gününün ne kadar anlamlı bir gün olduÄŸunu söylemeye sanırım gerek yoktur . Ama annelerimiz için , o kıymetli varlıklar için söylenecek çok ÅŸeyler var tâbi . Onlar bizim baÅŸ tacımız . Ama bir gün gelip de onları yitirdiÄŸimiz zaman , ah iÅŸte o vakit ; tam anlamı ile uzun süre hayatınızın anlamını yitiriyorsunuz . Üstelik onu hangi yaşında kaybederseniz kaybedin bu deÄŸiÅŸmiyor . Elbet onu , onun ve sizin erken yaÅŸlarınızda kaybetmeniz çok daha bir hüzün kaynağı . Ama ileri yaÅŸlarına kadar sizin yanınızda olan , hayâtınızı birlikte sürdürdüÄŸümüz annelerinizi kaybetmenizde baÅŸka türlü bir acı . Çünki onun varlığına o kadar çok alışıyorsunuz ki ; sanıyorsunuz sizin kendi ömrünüz boyunca o hep sizin yanınızda kalabilecek . Ama ne yazık ki öyle olmuyor iÅŸte . Ve siz zaman içinde ağır ağır onun ellerinizden kayıp , gittiÄŸini görüyor ama kondurmak istemiyorsunuz . Bir gün de o kaçınılmaz son geliyor siz ebediyen onsuz kalıveriyorsunuz .Tâbi bu da hâyatın acı gerçeÄŸi . Güzel tatlı annelerimiz . Canlarımız . Bizi dünyâya getiren , her derdimizi kahrımızı çeken , hasta iken başımızdan ayrılmayan , neÅŸ'elerimize ortak olan deÄŸerli varlıklar . Neyse biraz hüzünlü gittik . Åžimdi de ufak bir anımla yüzünüzü güldürmek isterim :
4 - 5 yaÅŸlarındayım . Ankara'da annemle alışveriÅŸ yapmış yorulmuÅŸuz , karnımız acıkmış . Bir pastaneye girdik . Annem beni zorlukla yüksek taburelerden birine oturttu . Kendisi de onlardan birine oturdu . İçerideki vitrinlerde rengârenk ÅŸekerler , pastalar var . AÅŸağıda olsam onları küçücük boyumla başımı kaldıra kaldıra seyretmek isterim . Ama emniyete alındım , yüksekteyim . Sonra garson geldi . Annem içecek birÅŸeyler söyledi . İki de kaÅŸarlı kanape istedi . Ha güzel , kanapeler gelince beni de buradan indirirler , onlara otururuz . Ben de gidip biraz pastanenin vitrinlerini seyrederim . Sonra da azıcık mızmızlanır onlardan belki anneciÄŸime aldırabilirim . Kanapeleri bekliyoruz ama kaÅŸar peynirinin kanapelerin üzerinde ne iÅŸi var ? Neyse birazdan bizim içecekler ve kanapeler geldi . MeÄŸerse kanapeler bizim evdeki üzerine oturduÄŸumuz kanapelerden deÄŸil , tosta benzer bir yiyecekmiÅŸ . Ama ben bunu nerden bilebilirdim ki ? Tâbi ben yüksek tabureden indirilmedim . Annemin yardımı ile kanapemi yedim . Sonra da biraz pasta alıp , eve gittik . Canım anneciÄŸim dileÄŸim : hayatta olmayan tüm anneler ve sen nurlar içinde yat . Seni 90 lı yaÅŸlarında kaybettik ama inan ki sana doyamadık . Hayatta olan , olmayan tüm annelerin Anneler Günü kutlu olsun efendim .
Tülay Ertığrak